گل لاله

عکس گل لاله

گل لاله

عکس گل لاله

گل لاله

نام پارسی : لاله

نام علمی : Tulipa

از خانواده : liliaceae

مقدمه

بر طبق رواياتي اين گل اصالتاً متعلق به ايران و آسياي ميانه بوده است . بيشاز صد نوع لاله امروزه در جهان طبقه بندي شده است. به نظر مي رسد نام گل لاله از كلمه لال يا همان لعل از زبان سانكسريت به معني قرمز گرفته شده باشد . در اين صورت يا نام اين گل منشأ هندي دارد يا كلمه لال در فارسي هم به اين معني به كار ميرفته است.عليرغم اينكه گل لاله به طور طبيعي در دشتها و كوهستانهاي ايران مي رويد ولي مردم با ذكر گل لاله در واقع گل شقايق در ذهنشان نقش مي بندد. نكته جالب در مورد گل شقايق اينكه اين گل در واقع نمونه وحشي و كوچكتر گياه (خ-.-ش-.-خ-.-ا-.-ش) است و حتي ميتوان از آن ماده اي شبيه به (ت-.-ر-.-ي-.-ا-.-ك) استخراج كرد.

پرورش گل لاله در هلند اگرچه شهرت زيادي دارد اما سابقه اش به اندازه شهرتش نيست. اهميت ،قيمت و وسعت پرورش گل در تاريخ هلند هميشه يكسان نبوده است . شايد حدود پانصد سال است كه لاله در هلند اهميت اقتصادي پيدا كرده است . در دوره اي ازقرن هفدهم ميلادي كه به " تولپو ماليا " معروف است (1637-1610) ارزش لاله به اوج خود رسيده و قيمت بناي يك خانه با قيمت لاله هاي باغ آن برابر شد . اما امروز با پرورش و توليد انبوه گل، براي هر هلندي خريد لاله و نرگس براي باغ و باغچه اش ميسر است. با اين كه امروزه پرورش گل لاله به هلند نسبت داده مي شود اما منابع تاريخي نشان مي دهد كه منشأ لاله در هلند نبوده و چند صد سال پيش ، اين گل از طريق تركيه به اين كشور وارد شده است.بعضي معتقدند كه اصل اين گل از لاله هاي صحرایي ست كه در دشتهاي ايران ، افغانستان و آسياي ميانه مي روئيده و پادشاهان عثماني آن را براي تزئين باغ هاي خودشان پسنديده و به تركيه برده اند . بعدها اروپائياني كه در تركيه زندگي مي كرده اند اين گل را ابتدا به وين و سپس به هلند برده اند . اما منشأ و منزل اصلي لاله هر كجا بوده و اين گل به هر طريقي به هلند مهاجرت كرده باشد امروز دنيا هلند را لاله زار مي داند.
درشهرليسه ، درفاصله ميان آمستردام ولاهه، باغ گلي است به نام كويكنهوف كه بهارهرسال صدها هزار نفر از اطراف دنيا براي تماشاي گلهاي آن به هلند سفر مي كنند.

کمی بیشتر در مورد لاله

لاله گياه روستايي از تيره سوسنيها و داراي سوخ گوشتي است كه از اوايل فروردين تا اواخر خرداد بسته به اقسام و جورهاي مختلف گل مي دهد . و طول گلريزان هر بوته تقريباً 15 روز مي شود. از اين 12 قسم وجود دارد كه مدتهاي مديدي در مجموعه دوستداران لاله ديده ميشود ولي بين اين اقسام يك قسم موسوم به لاله ژسنر( T.Gesneriana ) بيشتر جلب گلبازان را كرده و از اين قسم تنها بيش از 1500 جور ديده  شده است به همين منظور امروزه لاله ژسنر از لحاظ زيبايي و زيادي جور متماييز از سايه اقسام است.

مشخصات گل لاله در یک نگاه

زمان كاشت : مهر ، آبان                                                

زمان گلدهي  : اسفند ، فروردين

اندازه : ارتفاع آن 20 تا 25 سانتي متر                                

فاصله كاشت : 15تا 20 سانتي متر

محل : آفتابي ، سايه آفتاب                                                 

خاك : باغچه خوب و زهكشي                           

حساسيت : مقاوم به سرما ، حساس در مقابل باد شديد                 

قطر گل :  15 سانتي متر

برگها :  سبز تيره تا روشن در برخي ازواريته ها مرمري مي شوند

كاربرد : در حاشيه ها ، باكس ها ، باغچه هاي سنگي ، گلدان ها،گل بريده

توصيه ها: در مورد پيازهاي معمول مناسب است كه هر ساله پس از پايان گل آنها راازخاك بيرون آورد.

كود : مقدار كافي كود آلي تا اندازه اي سبك

ميوه آن: سته و كپسول هستند.

زمان خارج کردن و کاشتن دوباره پیازهای لاله

چند هفته پس از تمام شدن گلهاي لاله برگهاي بوته زرد و كم كم خشكيده و به آساني از سوخ آن كه در زمين است جدا مي شود در اين موقع بايد سوخها را از زمين بيرون آورده و در معرض هوا و سايه قرار داد تا رطوبتش كم شود موقع كاشتن مجرد آن ماه مهر و آبان به فواصل 15 تا 18 سانتي متر و در عمق 10 سانتي متر كاشت.

تكثير

لاله گياهي دائمي و پيازي است كه پياز آن ورقه فلسي پوستي است در بهارهنگام رشد و نمو پيازاصلي يكي از جوانه هاي بغلي فلس كاملاً داخلي پياز نيز رشد كرده و مواد غذايي در خود ذخيره و توليد پياز جديد مي نمايند. بنابراين لاله نباتي است ظاهراً از لحاظ گلكاري يكساله كه پياز اصلي آن فقط يكسال زراعي دوام دارد ولي در واقع گياهي است دائمي كه هر ساله پياز مادري مواد غذايي ذخيره را براي گل دادن مصرف نموده و از بين رفته در عوض پياز جديدي را جانشين خود مي نمايد . اين پياز در سال بعد گل داده و باز پياز جديدي را بوجود مي اورد . واضح است كه گلهاي سالهاي بعد كوچكتر شده و بتدريج خواص اصلي ومادري خود را از دست خواهند داد . معمولاً سه سال از يك پياز مادري مي شود تا حدودي استفاده كرد وپس از آن قابل استفاده نخواهد بود . در عوض اين پياز اصلي ، خصوصاً در سال سوم پيازچه هاي در اطرافش بوجود مي آيد كه براي ازديات نبات بكار خواهند رفت.

براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 600 در420 پيكسل .