سفید، مشکی و صورتی، بیش‌ترین سهم رنگی را در این ظاهر دارند. از آن‌جا که این لباس‌ها را یک دختربچه پوشیده است، انتظار سفید و صورتی، چندان عجیب نیست؛ اما همان‌طور که گفته شد، بهتر بود که کلاه این دختر هم یک‌دست سفید یا صورتی بود، چون اضافه شدن رنگ قرمز، به واسطه روبان قرمز دور این کلاه، کمی ترکیب رنگی را در این ظاهر، مغشوش می‌کند.

اگر این شلوار، به جای سیاه، به رنگی مثل آبی (یا جین) بود، به‌طور قطع، هم این ظاهر را کامل‌تر می‌کرد و هم با رنگ‌بندی گل‌دوزی‌های روی بلوز، بیش‌تر هماهنگ می‌شد.

برای یک ظاهر مناسب صبح یا عصر که مناسب باغ، پارک و محیطی غیررسمی است، به‌طور قطع، انتخاب کفش اسپورت، عالی است. با چنین ظاهری، قرار است کودک، راحت باشد و بازی و شیطنت کند. پس، کفش اسپورت، انتخاب خوبی است، اما از طرفی، اگر این کفش، یک‌دست سفید یا صورتی بود، بهتر بود. هم‌چنین برای دویدن و بازی کردن، کفش اسپورت بنددار، مناسب‌تر است، چون کم‌تر از کفش چسبی، هنگام تحرک، امکان باز شدن دارد و همین، این مدل کفش‌ها را برای موقعیت‌های اسپورت، ایمن‌تر می‌کند. هم‌چنین با کفش اسپورت، جوراب توردار و پاپیون‌دار، چندان جالب نیست. یک جوراب ساق کوتاه ساده و اسپورت به رنگ سفید، برای این تیپ، بهتر بود.

اسپورت بودن و راهی یک پیک‌نیک شدن را، بیش‌تر از لباس‌های این کودک می‌شود فهمید، نه از ژست او. شاید بهتر بود در این عکس، از کودک، تحرک بیش‌تری خواسته می‌شد تا هیجان ناشی از حضور در فضای آماده بازی و شیطنت، بیش‌تر منتقل می‌شد. مثلا می‌شد از دخترک خواست که کمی با کیفش بازی دربیاورد یا کلاهش را به هوا پرتاب کند. مطمئن باشید یک خنده عمیق، این عکس را بسیار بیش‌تر از این، جذاب می‌کرد.