«مارپیچ مرگ» یكی از عجیب ترین مناظر طبیعی است كه مورچه ها با گرفتار شدن در آن هیچ راه خلاصی نداشته و تا زمان مرگ در یك مسیر مدور حركت می كنند.

اغلب مورچه ها از حس بینایی برای مسیریابی و حركت استفاده می كنند؛ اما برخی مورچه ها مانند مورچه های شكارچی (army ant) فاقد بینایی هستند و از حس بویایی برای مسیر یابی استفاده می كنند.

این حشرات در هنگام حركت در پشت سر یكدیگر از مواد شیمیایی مخصوصی موسوم به «فرمون» برای مسیریابی استفاده می كنند و زمانی كه مورچه حس بویایی خود را از دست بدهد، در «مارپیچ مرگ» گرفتار خواهند شد و آن قدر در این مسیر مدور حركت می كنند كه از خستگی از پای در می آیند.

بزرگترین مارپیچ مرگ كشف شده برای مورچه ها 1200 پا (365 متر) قطر داشته و مورچه ها بیش از دو ساعت و نیم در این گرداب مرگ سرگردان شده بودند.

مورچه های شكارچی همچنین یكی از كارآمدترین ماشین های كشتار در دنیای حیوانات محسوب می شوند. این حشرات كه در آمریكای جنوبی وجود دارند، در دسته های 200 هزار نفری حمله كرده و قادرند تا 100 هزار موجود و حشره را در روز قتل و عام كنند.

«شان برادی» حشره شناس دانشگاه كورنل در زمان تحقیق در خصوص مورچه های شكارچی در آمریكای جنوبی موفق به شناسایی «مارپیچ مرگ» در بین این حشرات شد.